Քաղբանտարկյալ, հասարակական գործիչ Նարեկ Մալյանի գրառումը՝ «Վարդաշեն» ՔԿՀ-ից․

«Если Правду можно говорить только шепотом, значит страну захватили ВРАГИ.
(С) Вильгельм Швебель

Դատարանում վերջին խոսքիս հրապարակման ժամանակ մի քանի եզրահանգումներ ներկայացրեցի հանրությանը, որոնք իմ դատավաճռից հետո կյանքի ուժ ստացան: 

1. 2018 թվականին Հայաստանում իշխանությունը զավթվել է բռնությամբ և ատելության քարոզով:

2. Այս պետությունն այլևս հայկական չէ: Պետության բոլոր օղակները հայերի նկատմամբ թշնամաբար են գործում, իսկ ադրբեջանցիների, թուրքերի նկատմամբ՝ ծայրահեղ բարեհաճ և խոնարհումով:

3. Հետևաբար՝ պետական զինանշանը և դրոշն այս պետության հետ որևէ կապ չունեն, և ազնիվ կլիներ դրանք փոխել:

4. Պետությունը, որը գործում է սեփական քաղաքացու դեմ, իր էությամբ հանցավոր է:

5. Հետևաբար՝ հարկատուն ոչ թե հերոս է, այլ՝ ակամա հանցակից:

6. Այս պետությունն այլևս չունի որևէ առաքելություն կամ նպատակ (կոռուպցիայի դեմ պայքարը, խաղաղությունը, ժողովրդավարությունը նպատակներ չեն):

7. Այս իշխանության դեմ պայքարը վաղուց քաղաքականության հետ կապ չունի: Պայքարն ազգային-ազատագրական է:

8. Շուրջ վեց տարի Հայաստանում իշխող և պետությունը կործանած խմբակի քաղաքական հայացքներն առ այս պահը ոչ ոք չգիտի:

9. Եկեղեցու դեմ արշավը շարունակվելու է այնքան, մինչև այն քանդվի-կործանվի: Դադար երբեք չի լինելու:

10. Ընդդիմությունն՝ այսօրվա առաջնորդներով, վեց տարվա ընթացքում նույնիսկ կես քայլով չի մոտեցել իշխանափոխությանը:

Մի քանի անգամ ուշադիր կարդացեք այս կետերը: Սրանք փաստեր են: Միգուցե՝ ցավոտ ու տհաճ, բայց՝ անհերքելի փաստեր: Գիտեմ, որ ծանր է, բայց պետք է ուժ գտնել և առերեսվել իրականության հետ:

Վերջում ավելացնեմ, որ ինձ ընդհանրապես չի հուզում իմ ապօրինի ազատազրկումը, ինձ ավելի շատ հետաքրքրում է այս իշխանության ապօրինի ազատությունը»։