Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը գրում է․

«2020 թվականի պատերազմից հետո թիրախում հայտնվեց զինվորական վերնախավը: Դժվար է չհամաձայնվել այդ մեղադրանքների հետ, սակայն, հիմնական մեղավորները, որպես շերտ, մնացին ստվերում:
 

2020 թվականի պարտության հիմնական մեղավորները մեր դիվանագիտությունն ու դիվանագետներն են եղել, կամ, արտաքին քաղաքականության պատասխանատուները: Պատերազմը սկսվում է, երբ վերջանում է դիվանագիտությունը:
 

Ստվերում մնացին մինչև 2020 թվականը արտգործնախարարության պատասխանատուները, հիմա, նույնպես, բոլորի մասին խոսում են, սակայն չեն մատնանշվում այսօրվա դիվանագիտական կառույցի պատասխանատուները:
 

Սա չի նշանակում, որ չեն եղել, կամ չկան լավ ու պրոֆեսիոնալ դիվանագետներ, խոսքը գնում է որոշումներ կայացնողների, քաղաքական կուրսը ձևավորողների մասին»։