Այն մասով՝ արդյո՞ք հերոս են գերիները, թե՞՝ ոչ։

Իրականում, դիսկուրսն իր էությամբ աբսուրդ է, և ես կարծում եմ, որ այն արհեստականորեն ստեղծվել է ՝ բարոյական սահմաններից ևս մեկը լղոզելու համար։

Պետք է հաշվի առնել շատ կարևոր մի նրբերանգ։

Զանգվածային կերպով չի կարելի հերոսության կամ դավաճանության սահմանում տալ գերեվարված մարդկանց:

Կասկած չկա, որ յուրաքանչյուր առանձին գործ պետք է քննվի առանձին:

Ի վերջո, գերի են ընկնում տարբեր ձևերով և տարբեր մարդիկ:

Դուք չեք կարող նույն հարթության վրա դնել վիրավորին կամ կոնտուզիահար զինվորին, ում գերի են վերցրել ծանր վիճակում և մի անձնավորության, ով լքելով և դավաճանելով իր ծառայակից ընկերներին, բարձրացրեց ձեռքերը, ինչպես նաև անհնար է միանշանակ մեկնաբանել այն զինվորներին, որոնք գերեվարվել էին սպաների դավաճանության կամ հրամանատարության հիմար քայլերի պատճառով:

Այնպես որ, գերիների «հերոսության կամ հակահերոսության» մասին վեճի բուն իմաստն անհեթեթ է և վտանգավոր:

Արման Աբովյանի գրառումը։