Երկրում ստեղծված պետականաքանդ ներքաղաքական ստատուս-քվոն պետք է փոխվի։ Այս մասին գրում է քաղաքական վերլուծաբան Սուրեն Սուրենյանցը։
«Ալիևի սանձարձակ ելույթից հետո, Հայաստանի իշխանության արձագանքն առավել քան կանխատեսելի էր:
Հենց Նիկոլ Փաշինյանի վարած քաղաքականության հետևանքով Հայաստանը հայտնվել է այնպիսի փակուղային իրավիճակում, որ իշխանության այլ պատասխան, թերևս, հնարավոր չէր ակնկալել:
Ստեղծված արտակարգ պայմաններում քաղաքական միտք և առաջարկներ ձևակերպել են հատուկենտ գործիչներ(պրոֆեսոր Արման Գրիգորյանի ակադեմիական հարցազրույցը, Վահե Հովհաննիսյանի ռացիոնալ գրառումները) ու նաև՝ ՀԱԿ-ը, «Լուսավոր Հայաստանը», «Մայր Հայաստանը» ու թող անհամեստ չհնչի՝ մեր կուսակցությունը:
Առանց կշտամբանքի ու հանդիմանության, ուզում եմ հարցնել՝ իսկ ո՞ւր է խորհրդարանական կամ տիտղոսային ընդդիմությունը, որը կարգավիճակի բերումով՝ պարտավոր էր ներկայացնել այլընտրանքային բովանդակություն:
Ստանդարտ ու էպատաժային մի քանի արձագանքից բացի՝ քաղաքական լռություն, կոնցեպտուալ մոտեցումների բացակայություն:
Հետո շարունակ բողոքում են, թե արտախորհրդարանական ուժերը ձգտում են իրենց փոխարինել ԱԺ-ում՝ դա ներկայացնելով որպես «մեծագույն մեղք»:
Երկրում ստեղծված պետականաքանդ ներքաղաքական ստատուս-քվոն պետք է փոխվի: Բայց որպեսզի գործող իշխանության դեմ ձևավորվի քաղաքական և հանրային լայն կոնսոլիդացիա, առաջին հերթին՝ պետք է ձևավորվի նոր որակի ընդդիմություն՝ երկրի զարգացման ռացիոնալ տեսլականով, այլընտրանքային բովանդակությամբ:
Այս դժվարին առաքելության իրականացումը մեկնարկել է, հուսանք՝ անխուսափելի շոշափելի արդյունքի հեռանկարով»։
