Վազգեն Սարգսյանի եղբոր կուսակցությունն իր պաշտոնական ֆեյսբուքյան էջով տարածում է կուսակցության քաղխորհրդի անդամի նյութ, թե Ղարաբաղյան շարժումն ավարտված է ու պետք է համակերպվել դրա հետ: Եթե այդպես է, այսինքն՝ եթե Ղարաբաղյան շարժումը, Արցախի համար պայքարը պետք է այս վերջակետն ունենա և Ղարաբաղյան շարժումը սկսած հայ ժողովուրդը պետք է համակերպվի այս վերջակետի հետ, ուրեմն շատ պարզ, բայց և շատ ֆունդամենտալ հարց է առաջանում՝ ընդհանրապես ո՞վ է և ինչի՞ մասին է Վազգեն Սարգսյանը: Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է պատմական գիտությունների թեկնածու Միհրան Հակոբյանը։
«Անշուշտ, հասկանալի է, որ հեռու չէ այն օրը, որ Ալիևի վեցնոցի մոտ բռիլոկ աշխատող Վազգենի կրտսեր եղբայրը հայտարարելու է, թե Վազգենի կռիվը երբեք Ղարաբաղի համար չի եղել, այլ եղել է Մեղրիի համար կամ գուցե Արարատի ցեմենտի գործարանի ու Սևանի «Լաստչկա» հանգստյան տան համար, բայց տրամաբանությունը միշտ հարցը բաց է պահելու՝ եթե չկա Ղարաբաղի գաղափարը, ապա ո՞վ է և ինչի՞ մասին է ՀՀ Ազգային հերոս Վազգեն Սարգսյանը: Ավելին՝ եթե չկա Ղարաբաղի գաղափարը, ի՞նչ է արել Վազգենը, որ ուրիշ մարդ չասենք, տանեցիքով հռչակել եք սպարապետ, այն էլ՝ վերջին սպարապետ:
Վերջիվերջո, ինչ-որ մեկը մի օր հարց է տալու՝ եթե չկա Ղարաբաղ գաղափարը, որի համար Վազգենը պայքարել է, ինչու Վազգենի անվան փողոց, մարզադաշտ ու ռազմական ինստիտուտ պետք է լինի, իսկ օրինակ՝ Սարդարապատի ճակատամարտում հայկական զորքերի շտաբի պետ Ալեքսանդր Շնեուրի անվամբ ոչինչ, կրկնում եմ՝ ոչինչ չպետք է լինի: Չէ որ ինչի համար պայքարել է ռուս Շնեուրը, այսօր թե ֆիզիկապես և թե գաղափարապես կա՝ Հայաստանն է, իսկ ինչի համար պայքարել է հայ Վազգենը, ֆիզիկապես չկա՝ Ալիևի վեցնոցի ու նրա բռիլոկների պատճառով, իսկ գաղափարապես Արցախը թաղել առաջարկում է Վազգենի եղբայրը:
Հ.Գ. Բորջիաների, Մեդիչիների, Ռոմանովների և այլ հայտնի ընտանիքների պատմությունը սովորեցնում է, որ եթե ընտանիքում կան առանձնաշնորհ մարդիկ, դա դեռ չի նշանակում, որ այդ ընտանիքում բոլորն են այդպիսի: Որևէ ընտանիք բարոյական «ուռոդներից» ապահովագրված չէ»,- գրել է նա։
