Առավոտյան կարդացի Freedom House-ի՝ «Ինչո՞ւ Լեռնային Ղարաբաղում հայեր չկան» զեկույցը։ Զեկույցում փաստագրվում են 2020 թվականի նոյեմբերի 44-օրյա պատերազմի զինադադարից առ այսօր՝ 2024 թվականի մայիս՝ տարածաշրջանում ադրբեջանական բռնապետության հանցագործությունները։ Դրա մասին սոցցանցերում գրել է Շվեդիայի խորհրդարանի պատգամավոր Էրիկ Հելսբորնը։

«Եկեք միանգամից սկսենք սպառնալիքներից, հետապնդումներից և հայ խաղաղ բնակչության նկատմամբ ադրբեջանական զինուժի հրահրած բռնության պատահական գործողություններից: Ինչպես նաև պետական ​​պաշտոնյաների սպառնալից հռետորաբանությունը: Ձգտելով վախ սերմանել նրա հանդեպ, թե ինչ տեղի կունենա, երբ սկսվի հաջորդ պատերազմը:

Շարունակվում է շրջանի 9-ամսյա շրջափակումը, որը բերել է հումանիտար ճգնաժամի՝ սննդամթերքի, վառելիքի և դեղորայքի պակասով։ Այն կավարտվի սեպտեմբերյան ներխուժմամբ Ադրբեջան և տարածաշրջանից ավելի քան 100 հազար էթնիկ հայերի արտագաղթով: Ի վերջո, զեկույցում նշվում է նաև այն ժամանակվանից ի վեր ավերված եկեղեցիների և գերեզմանատների նկատմամբ մշակութային վանդալիզմը:

Զեկույցը եզրակացնում է, որ Լեռնային Ղարաբաղից հայ բնակչության փախուստը Ադրբեջանի կանխամտածված ջանքերի արդյունք է, և դա համապատասխանում է էթնիկ զտումների չափանիշներին։ Այսպիսով, Միջազգային քրեական դատարանը դրա համար պատասխանատու ադրբեջանցի պաշտոնյաներին կարող է պատասխանատվության ենթարկել։