Բեռլինում լույս տեսնող «Դեր Շպիգել» հայտնի պարբերականը անդրադարձել է Լեռնային Ղարաբաղում տիրող իրավիճակին․
Հոդվածն ամբողջությամբ ներկայացնում ենք ստորև․
«Ըստ ամենայնի, Լեռնային Ղարաբաղի բնակիչները չունեն դեղամիջոցներ, հիգիենայի պարագաներ, մանկական սնունդ։ Կարմիր Խաչը կոչ է անում թույլատրել առաքումները վերադարձնել տարածաշրջան։ Ռուսաստանի արտգործնախարարի հայտարարությունները քիչ հույս են տալիս.
Միջազգային Կարմիր Խաչի (ԿԽՄԿ) տվյալներով՝ Լեռնային Ղարաբաղի տարածաշրջանում հումանիտար իրավիճակը , որը վիճելի է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև, մոտենում է գագաթնակետին։ Չնայած շարունակվող ջանքերին, Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեն ներկայումս չի կարողանում մարդասիրական օգնություն տրամադրել խաղաղ բնակչությանը այսպես կոչված Լաչինի միջանցքով կամ այլ ուղիներով: Հայտարարության մեջ կազմակերպությունը դիմել է պատասխանատու որոշում կայացնողներին՝ թույլ տալ ԿԽՄԿ-ին վերսկսել իր կենսական մարդասիրական աշխատանքը այդ տարածքում:
Ադրբեջանը Լաչինի միջանցքում հսկիչ անցակետ է տեղադրել, որը վերահսկում է այդ ճանապարհով Լեռնային Ղարաբաղ մուտքը։
Ասում են, որ տասնյակ հազարավոր մարդիկ կախված են այդ ուղիներով Լեռնային Ղարաբաղ հասնող հումանիտար օգնությունից: Մարդիկ զուրկ են կյանք փրկող դեղամիջոցներից, հիգիենայի պարագաներից և մանկական սննդից։ Մրգերը, բանջարեղենն ու հացը կդառնան ավելի սակավ ու թանկանալու։ Այլ մթերքներ, ինչպիսիք են կաթնամթերքը, հացահատիկը, ձուկը և հավը հասանելի չեն:
Վերջին անգամ Կարմիր Խաչին թույլ են տվել դեղ և հիմնական սննդամթերք բերել տարածք «մի քանի շաբաթ առաջ», ասում են նրանք: «Մեր մարդասիրական օգնության շարասյունները փրկօղակ են այս տարածքում ապրող մարդկանց համար: Այս շարասյունների արգելափակման դեպքում մենք վախենում ենք, որ հումանիտար իրավիճակը կշարունակի վատթարանալ»,- ասել է ԿԽՄԿ-ի Եվրասիայի տարածաշրջանային տնօրեն Արիանե Բաուերը: Սա կյանք փրկող աշխատանք է, որը պետք է շարունակվի»։
Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտություն.
ՄԱԿ-ի տեսանկյունից Կովկասի անկլավը , որը հիմնականում բնակեցված է հայերով, գտնվում է Ադրբեջանի կազմում։ Այնուամենայնիվ, Բաքվի կառավարությունից իր անկախությունը հռչակեց 1991թ. Ադրբեջանը և Հայաստանը տասնամյակներ շարունակ հակասում են Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ: 1990-ականներին մեծամասամբ հայերով բնակեցված տարածաշրջանը կարողացավ պոկվել Ադրբեջանից քաղաքացիական արյունալի պատերազմի արդյունքում։ 2020 թվականին Բաքուն վերականգնեց տարածքի մի մասի վերահսկողությունը հրադադարի համաձայնագրի շուրջ նոր մարտերից հետո։ Ռուսական խաղաղապահ ուժերը պետք է վերահսկեն պայմանագրի կատարումը։ Այնուամենայնիվ, տարածաշրջանում հրադադարը փխրուն է։ Մինչև վերջ կրկնվող փոխհրաձգություններ եղան երկու կողմերի միջև։ Մարտերը տարածվել են նաև Հայաստանի և Ադրբեջանի սահմանամերձ այլ շրջաններում։ Բացի այդ, Ադրբեջանը բազմիցս արգելափակում է մուտքը դեպի Լեռնային Ղարաբաղ։
Լավրովը բանակցություններում.
Մինչդեռ Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի հայտարարությունները հակամարտության շուտափույթ լուծման քիչ հույս են տալիս: Լավրովն իր հայ և ադրբեջանցի գործընկերների հետ բանակցություններից հետո ասել է, որ Մոսկվան մտադիր չէ լուծում պարտադրել Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև տասնամյակներ շարունակվող վեճին։ «Մենք ակնկալում ենք, որ բանակցությունների գործընթացը կշարունակվի», - ասել է Լավրովը, հայտնում է ԱԳՆ կայքը: «Սակայն չպետք է փորձ արվի արհեստականորեն պարտադրել այս կամ այն տեսակի համաձայնությունը, որը չի բխում Հայաստանի կամ Հայաստանի շահերից։
Վերջին բանակցություններից հետո տարածված հայտարարության մեջ Հայաստանի արտգործնախարարությունը կոչ է արել անհապաղ բացել Լաչինի միջանցքը և պատշաճ ուշադրություն դարձնել Ղարաբաղի բնակիչների «իրավունքներին ու անվտանգությանը»:
Ադրբեջանը մեկուսացնում է Լեռնային Ղարաբաղը
Հակամարտության հնարավոր լուծումն ակնհայտ դարձավ անցյալ տարվա մայիսին : Ըստ մամուլի հետեւողական տեղեկությունների՝ Հայաստանը առաջարկ էր ներկայացրել Ադրբեջանին։ Ըստ այդմ՝ երկիրը պատրաստ է ճանաչել անկլավը որպես Ադրբեջանի մաս, մի քանի ռուսական լրատվամիջոցներ մեջբերել են Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի խոսքերը։ Դրա պայմանն այն է, որ Ադրբեջանը երաշխավորի հայ բնակչության անվտանգությունը»։
