17-ամյա Տաթև Ավանեսյանը ծնողների հետ ապրում է Ստեփանակերտում:

Սովորում է Թամարա Քամալյանի անվան պետական բժշկական քոլեջի «Ռազմական բուժառու» բաժնի երրորդ կուրսում:

Շրջափակման ընթացքում Տաթևի դասերը որոշ ժամանակով ընդհատվեցին: Ձմեռային շրջանում քոլեջի լսարանները շատ ցուրտ էին, իսկ ուսումնական հաստատություն հասնելու համար տրանսպորտային խնդիրներ կային:

Տաթևը պարուհի է, ով շատ հաճախ մեկնում էր շրջագայությունների, բայց շրջափակման հետևանքով միայն Արցախի տարացքում են համերգներով հանդես գալիս:

Ձմռանը սաստիկ ցրտի հետևանքով Տաթևը հիվանդանում է թոքաբորբով, և դեղեր, գրեթե, անհնար էր գտնել, միայն մեկ ամիս բուժվելուց հետո վերականգնվեց:

Տաթևը փոքր տարիքից սիրում էր շոկոլադի հետ փորձարկումներ անել, և արդեն մեկ տարուց ավելի է զբաղվում է պրոֆեսիոնալ շոկոլադագործությամբ, ունի իր բրենդը՝ Ta Tever Sweet-ը:

Դեկտեմբերի 12-ին ճանապարհը փակվելուն լուրջ չվերաբերվեց, քանի որ մինչ այդ նման դեպք արդեն եղել է:

Իրենց ընտանիքը շրջափակման ծանրությունը զգաց միայն 20 օր անց, երբ արդեն խանութները ամբողջությամբ դատարկվել էին:

Բայց գնալով հասկացավ իրավիճակի բարդությունը:

Քանի որ Ամանորի նախաշեմին պատվերները շատ են լինում, Տաթևը նախօրոք բավականաչափ ապրանքներ էր պատվիրել Երևանից:

Տաթևիկը այս ընթացքում փորձել է իր աշխատանքով մարդկանց ուրախություն պարգևել:

Հեռուստատեսությամբ տեսնելով մի աղջնակի, ում մայրը մնացել էր ՀՀ-ում, իսկ դուստրը՝ Արցախում, ու երեխայի միակ ցանկությունը մոր վերադարձն էր, Տաթևը այդ երեխայի ծննդյան գիշերը՝ ժամը  12-ին, պատրաստում է իր շոկոլադներից և գնում շնորհավորում:

Այդ ամենից ոչ միայն այդ բալիկն է ուրախանում, այլ նաև՝ Տաթևիկը:

Ամանորի տոներին ընդառաջ նա սպասում էր հրաշքի, բայց այն տեղի չունեցավ, փորձեց ինքը մի փոքր հրաշք գործել: Երբ իմացավ, որ մանկատան երեխաների համար քաղցրավենիք են հավաքում, ինքն էլ իր պատրաստած քաղցրավենիքները գեղեցիկ տուփերում դասավորած նվիրեց մանկատան 29 երեխայի, իսկ իր հետ գնացած ընկերները երեխաներին նվիրեցին խաղալիքներ, հագուստ:

«Երբ հասկացա, որ իմ պահեստավորումն էլ է պակասում, սկսեցի արդեն այն պատվերները ընդունել, որոնք ավելի  առաջնային էին, և իմ պատվիրատուները հիմնականում ըմբռնումով էին մոտենում իմ այդ քայլին:

Բայց եղավ մի պահ, որ ընդհանրապես չէի աշխատում, որոշ ժամանակ անց կարողացա ես էլ ՀՀ-ից ինձ համար անհրաժեշտ ապրանքները Երևանից տեղափոխել Արցախ:

Սակայն այդ ամենի հետ մեկտեղ գինը ահռելի բարձրացել էր, որպեսզի ես կարողանամ ոչ շատ թանկ վաճառել իմ ապրանքները, որոշեցի տուփերը ինքս պատրաստել, այլ ոչ թե գնել:

Անգամ ելակով պատվերներ ընդունելիս, երբ պատրաստման օրը ելակը շատ ավելի թանկ է լինում, քան պատվերի օրը, փորձում եմ գնային քաղաքականությունը նույնը պահել:

Ունեմ հետաքրքիր պատվիրատուներ: Տղան մնացել է Երևանում ու չի կարողանում վերադառնալ Արցախ, բայց իր սիրելին Արցախում է, տոն օրերին պատվիրում է  իր կողմից շոկոլադե արկղիկներ,որոնք  պատրաստում ու նվիրում եմ այդ աղջկան:

Մյուս պատվիրատուն էլ Մոսկվայից ամեն ամիս պատվիրում է իր ընկերուհու համար կոմպոզիցիա,որ  պատրաստեմ և նվիրեմ:

Ինձ հանար հաճելի է, երբ տեսնում եմ այդ աղջիկների աչքերի փայլը:

Սիրահարների օրվա կապակցությամբ շատերը բնական ծաղկի փոխարեն շոկոլադե էին պատվիրում, որ ծաղիկների բացը լրացնեն:

Երբ իմացա, որ մանկապարտեզի երեխաները ավարտական հանդեսի համար ոչ մի քաղցրավենիք չեն կարողանում ձեռք բերել, որոշեցի իմ կողմից նվիրել երեխաներին:

Քանի որ այդ մանկապարտեզում հիմնականում Շուշիի շրջանի երեխաներն են, այդ նվիրատվությունը դարձնելու եմ ամենամսյա, որտեղ 29 երեխա է հաճախում:

Այս պահին քանի որ նորից բարդացել է ապրանքների ներմուծումը, և անհնար է որևէ բան գտնել, դեռ մի երկու ամսվա պաշար ունեմ, հուսով եմ ճանապարհը կբացվի և ստիպված չեմ լինի նորից առանց սիրելի աշխատանքի մնալ:

Այս ամբողջ ընթացքում ինձ միայն մայրս էր օգնում:

Այս շրջափակումը ունեցավ նաև հոգեբանական ազդեցություն, սկսեցի այլ կերպ գնահատել այն ամենը, ինչ ունեմ, ու հանուն նրա, ինչի համար պատրաստ եմ պայքարել:

Չեմ կարողանում պատկերացնել իմ ապագան Արցախից դուրս, ուզում եմ իմ հայրենիքում լինի կայունություն, ու ես կարողանամ Արցախի բոլոր քաղաքներում բացել իմ բրենդային խանութները և քաղցրացնեմ մարդկանց առօրյան», - ասաց Տաթևը: