Ինչպես հաղորդում է  haqqin.az-ը, Քարվաճառ/Քելբաջարի նախկին բնակիչ Մուհամեդ Բաբակիշիեւը Զարդաբում գտնվող իր ֆերմայում հարկադիր ստրկական աշխատանքի է ներգրավել Ռուսաստանի քաղաքացուն եւ նրա երկու մանկահասակ երեխաներին։ Պարզվել է, որ Ռուսաստանի քաղաքացի ծնունդով Դաղստանից Ասլիխան Ասկերովային՝ 12 եւ 14 տարեկան երկու երեխաների հետ, Բաբակիշիեւի ֆերմա է բերել Եվլախ թաղամասի բնակիչ Այազը (իսկական անունը՝ Թալեհ), ով ներկայացել է որպես Ասլիխանի ամուսին։ Որոշ ժամանակ Այազը մնացել է ֆերմայում, ապա հրատապ գործերի պատճառով հեռացել՝ Ասլիխանին երեխաների հետ թողնելով ֆերմայում։ Դատարանում ֆերմայի սեփականատերը հերքել է իրեն առաջադրված մեղադրանքը՝ նշելով, որ ինքը ոչ մի հանցագործություն չի կատարել Ասլիխանի եւ նրա երեխաների նկատմամբ։ Իր ցուցմունքում տուժող Ասկերովան պատմել է, որ 1999 թվականին Մախաչկալայում իր ընկերոջ միջոցով եկել է Ադրբեջան եւ այդ ժամանակվանից աշխատել տարբեր ֆերմաներում։ «Մախաչկալայից այս կինը խոստացել է, որ ինձ կնության կտա իր որդուն»,-ասել է Ասկերովան դատավարության ժամանակ: Բայց հետո պարզվել է, որ կնոջ ընտանիքը մուրացկանություն է անում, եւ նա որոշել է հեռանալ։ Որոշ ժամանակ աշխատել է Թոֆիկ անունով մի մարդու խոզաբուծական ֆերմայում։ Այնտեղ աշխատելիս ծանոթացել է Բորիսի հետ, ում հետ սկսել է ապրել։ «Միասին երկար տարիներ աշխատել ենք Նեֆթչալայի Սալյան քաղաքի ֆերմաներում: Համատեղ կյանքի ընթացքում երկու երեխա ենք ունեցել։ Ես խնամում էի երեխաներին, իսկ Բորիսը ոչխարներ ու գառներ էր արածացնում։ Ֆերմայի տերերը ինձ ու երեխաներիս չեն վնասել։ Աշխատելով Նեֆթչալայում գտնվող ֆերմայում, մենք մեր աղջկան ուղարկեցինք տեղական դպրոցում սովորելու…»: Սակայն 2019 թվականի փետրվարին, վիճաբանելով Բորիսի հետ, Ասլիխանը վերցրել է երեխաներին եւ եկել Բաքու։ Կինը որոշել է իր խնդիրները լուծել հեռուստատեսության օգնությամբ։ «Հասկանում եք, հեռուստատեսության օգնությամբ ես ուզում էի գտնել իմ հարազատներին Դաղստանում»,-բացատրել է կինը։ Ասկերովան գնացել է Եվլախ թաղամաս՝ բախտը փորձելու։ Այստեղ նա հանդիպել է Թալեհին: Նա, իր հերթին, նրանց տարել է Մուհամեդ անունով մի ֆերմերի մոտ։ «Մուհամեդը մեզ տրամադրեց հին կցասայլ, վերմակ եւ ներքնակ: Նա խոստացավ, որ ժամանակի ընթացքում պայմանները կբարելավվեն։ Մինչ Թալեհը այնտեղ էր, նա բավականին լավ էր վերաբերվում մեզ։ Բայց 10 օր հետո Թալեհը հեռացավ, եւ խնդիրները սկսվեցին»: Մուհամեդը եւ նրա ընտանիքի անդամները ստիպել են Ասլիխանին եւ նրա երեխաներին կատարել ամենածանր աշխատանքը: Առավոտյան ու երեկոյան գոմը մաքրել են, այլ կեղտոտ գործեր կատարել։ «Մուհամեդն իր կնոջ հետ փայտերով ծեծում էր ինձ ու երեխաներին եւ խստագույն պատժով սպառնում փախուստի փորձի համար։ Մուհամեդի կինը մեզ կերակրում էր հիվանդ հավերով։ Մի անգամ Մուհամեդը պատժեց մեզ սատկած հորթի համար, ասաց, որ կենդանին սատկել է մեր մեղքով, եւ մենք երբեք չենք կարողանա հատուցել: Եվ երբ մի քանի գառներ անհետացան, Մուհամեդը մեղադրեց իմ որդուն»,-ասել է կինը: Ասկերովան պատմել է, որ 2019 թվականի հոկտեմբերի 5-ին, երբ իր որդին եւ դուստրը ոստիկանների հետ հայտնվել են Մուհամեդի տան բակում, նա վախեցել է։ Բայց ոստիկանները հանգստացրել են Ասլիխանին եւ ասել, որ եկել են նրան օգնելու։ «Մեզ տարան ոստիկանություն, ցուցմունք տվեցինք։ Հետո մի բժիշկ մեզ զննեց, իսկ ավելի ուշ մենք հետազոտվեցինք։ Դրանից հետո մեզ տարան մարդկանց առեւտրի դեմ պայքարի վարչություն»,-պատմել է  Ասկերովան։ Տուժածի երեխաները նույնպես խոստովանել են՝ ոստիկաններին ասելով, որ իրենց դաժան ծեծի են ենթարկել ոչ միայն ընտանիքի ղեկավարը, այլեւ նրա կինը եւ որդին։ Քրտնաջան աշխատանքից հետո նրանք գիշերել են սառը գնացքի մեջ՝ առանց որեւէ պայմանի։ Չնայած այն հանգամանքին, որ Մուհամեդը հերքել է բոլոր մեղադրանքները, դատարանը նրան մեղավոր է ճանաչել եւ դատապարտել յոթ տարվա ազատազրկման։