«Ընկերուհուս այցի էի եկել, Էրեբունի բժշկ. կենտրոն, լավ առիթ ունենք, շուտով երեխա է ունենալու։ ԲԱՅՑ, մեքենայով եկա, կայանեցի, իջա, քայլերս ուղղեցի դեպի մուտք, երբ հետևիցս լսեցի ահավոր հայհոյանք, ու բա թե «գայիր մի հատ նկարվեինք այ քո մ..ք............»( ներողություն տհաճ մանրամասների համար(( Չկարողացա «չլսել»»,- գրել է Նազենին:

1. Կինը պետք է իրեն զգա պաշտպանված իր Երկրում և առհասարակ, այս հարցում թերի ենք։
2. Հայհոյանքների, զրպարտությունների ու էնքան որ տխմարություններ ասողների ժամանակը վերջացել է. ՄԱՐԴ ՊԻՏԻ ՊԱՏԱՍԽԱՆ ՏԱ ԻՐ ԽՈՍՔԻ ԿԱՄ ԱՐԱՐՔԻ ՀԱՄԱՐ։
3. Կյանքը վիրտուալից տարբեր է, որովհետև կոնկրետ մարդիկ, կոնկրետ կյանքեր են(առանց ֆեյքերի)
4. Օրենքի տառով է պետք համակարգային լուծումներ տալ։
5. Մտածողության և մակարդակի դեգրադացում ունենք. փաստ է, ցանկալի է շտապ փոխել այս վեկտորը, թե չէ վերջնական փակուղու առջև կկանգնենք։
6. Այո, ես երազող եմ, ու լիահույս, որ մի օր մենք կդառնանք( կամ կվերականգնենք) Նարեկացու, Քուչակի, Սարյանի, Նժդեհի, Այվազովսկու, Խաչատուրյանի, Վ. Սարոյանի կամ Թումանյանի,Շավարշ Կարապետյանի կամ Մասուրյանի ...և էդ կարգի անհատների, էդ Հայի ու աշխարհի քաղաքացու Գենի կրողը, վերարտադրողն ու նկարագիրն ունեցողը։