Նիկոլի վախերը շատանում են:

Կեղտոտ տեխնոլոգիաները որպես հակաքարոզչական գործիք կիրառող իշխանությունները ցայտնոտի մեջ են հայտնվել: Իրենց ողջ իշխանական ռեսուրսը դրել են համաժողովրդական շարժումը պառակտելու և պախարակելու վրա: Մի քանի փաստացի հարցեր տրամաբանության ոլորտից:

1. Եթե շարժումը մարում է, ապա ինչու՞ են ոստիկանական ուժերին այդպես տանջում ու ստիպում ցրել ակցիաները:

2. Եթե շաժումը մարում է, ինչու՞ են օրեցօր ավելանում շարժման կողմնակիցներն ու երթերին աջակցող քաղաքացիները:

3. Եթե շարժումը մարում է, ինչու՞ են գիտակից մարդիկ ավելի ու ավելի կարևորում համաժողովրդական պայքարի դերը:

4. Եթե շաժումը մարում է, ինչու՞ են միջազգային լրատվամիջոցները ավելի մեծ ուշարդրություն դարձնում ընդդիմության ակցիաներին: Այսօր միայն ես հարցազրույց եմ տվել չորս օտարերկրյա ԶԼՄ- ների:

5. Եթե շաժումը մարում է, ինչու են Նիկոլը և իր գոյություն չունեցող «իշխանությունը» սարսափած պայքարում նրա դեմ: Ինչու՞ են հույսները դրել միայն ուժային կառույցների վրա:

Մեր երկրի Ոստիկանությունը, ԱԱԾ-ն, ու Բանակը կազմված են հիմնականում գիտակից և հայրենասեր մարդկանցից: Նրանք կռվել ու ծառայել են Հայաստանի ու Արցախի համար, այսօր էլ բարեխղճորեն իրենց գործն են անում: Բայց նաև շատ լավ հասկանում են, որ Հայաստանի ու Արցախի ապագայի համար սկսված այսօրվա պայքարն ունի իր ազնիվ ու պահանջված նպատակը:  

Որքան էլ, որ փորձեն իշխանությունները բախումներ հրահրեն, սադրիչներ ուղարկեն, կամ այլ տիպի կեղտոտ զրպարտություններ տարածեն մամուլում և սոցցանցերում` միևնույն է չեն հաջողելու կոտրել պայքարի ոգին, հավատն ու ազնիվ նպատակները:

Մարդիկ Ֆրանսիայի հրապարակ գալով տեսնում են այլ տրամադրություն և վճռականություն:

Արտակ Զաքարյան