Իրանագետ Վարդան Ոսկանյանը տելեգրամյան իր ալիքում գրում է․
Մեզ փորձում են համոզել, որ պայմանագիր կոչվող թղթի կտորներն են իբր ապահովելու խաղաղություն Հայաստանի և Արցախի հանրապետությունների համար։
Իրականում ոչ մի փաստաթոււղթ չի կարող զսպել Բաքվի բարբարոսական վարչախմբին բռնազավթելու ամբողջ Արցախը և Հայաստանի համար կենսական նշանակության այլ տարածքներ, եթե թշնամին վստահ լինի, որ դա կարող է անել ռազմական ուժով։
Նույն 44-օրյա պատերազմի դադարեցումը, համաձայն հենց Բաքվից հնչող կիսաձայն հայտարարությունների, տեղի է ունեցել այն բանի արդյունքում, որ հայկական զինուժը ծանր հարվածներ է հասցրել՝ ուժասպառ անելով ադրբեջանական բաշիբոզուկներին։
Մենք, ցավալիորեն, մոռացել են դեռևս Խրիմյան Հայրիկի բանաձևումը «թղթե շերեփի» անպիտանության մասին, և կրկին մտել մի շրջափուլ, որտեղ մեզ փորձում են մոլորեցնել մեր նախնյաց՝ մեզ ժառանգած հայրենիքը ոչ թե արդարության սրի, այլ հեղհեղուկ թղթի հովանու ներքո իբր պահելու և հզորացնելու կործանարար «գաղափարով»:
