Քաղաքականության մեջ, ինչպես և հասարակ մարդկանց կյանքում գործում են նույն օրենքները։ Մենք կարող ենք վրդովվել, վիրավորվել, զայրանալ, «նեղանալ», սակայն դա բնավ ոչ մի բան չի փոխում, քանզի վերաբերմունքը դեպի քեզ և քո երկիր ձևավորվում է առաջին հերթին՝ քո պահվածքից։ Մենք ակնկալում ենք քաղաքական առումով հարգանք դեպի մեր երկիր այն պարագայում, երբ իշխանությունները արեցին ամեն ինչ, որ նսեմացնեն մեր Հայրենիքը։ Օրինակ, ի՞նչ հարգանքի մասրն կարող է խոսք գնալ երբ խայտառակ պարտությունից հետո, Հայաստանում կրկին ընտրվում է մի իշխանություն, որը ուղիղ պատասխանատվություն է կրում մեր Հայրենիքի խայտառակության և նսեմացման համար։ Մենք պահանջում ենք հարգանք դեպի մեզ և միաժամանակ ամեն քայլափոխին ինքներս մեզ նսեմացնում ենք, ծնկաչոք աղերսելով իբր «խաղաղություն» նացիստ ու հայասպան թշնամիներից, զուգահեռ անկապ բարբաջելով «խաղաղության դարաշրջանի» և «հարևանության» մասին այն պետությունների հետ ,որոնց պետական...կրկնում են պետական տեսլականի առանցք է հանդիսանում Հայաստանի ապամոնտաժումը...խելագարվել կարելի է իրավիճակի աբսուրդից ։ Կամ ուրիշ օրինակ․ Հիշում եք չէ՞, թե ինչպես էին իբր «կռված տղերքը» հրապարակում ուրախությունից տրնգի պարում, որ իշխանությունները «փրկեցին» իրենց կյանքը ստորագրելով կապիտուլյացիա։ Ախր այս ամեն ինքնանվաստացումը «մուֆթա» չի անցնում և ամբողջ աշխարհը դա տեսնում է ։ Ախր հասկացեք՝ պատվի, արժանապատվության, ապագան և Հայրենիքը թուրքին հանձնելու գնով հասնել խաղաղության ԱՆՀՆԱՐ Է, դա պարզապես բերելու է կոտորածի, սկզբից տնտեսական կոտորածի, հետո ֆիզիկական։ Հայաստանի իշխանությունները ամեն կերպ անում են քայլեր, որոնք մեզ ավելի և ավելի են բարոյապես ոչնչացնում ու այսքանից հետո դուք մտածո՞ւմ եք որ մեզ կհարգեն։ Իմացեք միայն մի բան, մինչև մենք մեզ չհարգենք ու ԿՌԻՎ չտանք մեր ԱՐԺԱՆԱՊԱՏՎՈՒԹՅԱՆ և ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ համար, մենք հարգանք չենք ունենա։ Հարգի՛ր ինքդ քեզ և հաստատ հարգված կլինես՝ օտարից։ ԱԺ նախկին պատգամավոր Արման Աբովյանի գրառումը։