Հայաստանի ազգային հավաքականի և Լոնդոնի «Արսենալ»-ի կիսապաշտպան Հենրիխ Մխիթարյանը ծավալուն հարցազրույց է տվելհեղինակավոր «FourFourTwo» ամսագրին։ «Իմ պատմությունը» խորագրի ներքո Մխիթարյանը խոսել է մանկության տարիներից մինչև «Արսենալ» հասնելը։ Ներկայացնում ենք հարցազրույցի ամբողջական տարբերակը՝ հայերեն թարգմանությամբ։ Հոր՝ Համլետ Մխիթարյանի մասին «Առաջինն ինչ տեսել եմ հորս խաղն եմ տեսել։ Նա ֆուտբոլիստ էր։ Նա իմ շարժիչ ուժն էր։ Նրա շնորհիվ ես սկսեցի հետաքրքրվել ֆուտբոլով և ուզում էի ֆուտբոլիստ դառնալ։ Ես չէի կարող պատկերացնել, այդ ժամանակ նա ով որպես ֆուտբոլիստ, որ նա հերոս է։ Բայց երբ մենք նրա մահից հետո վերադարձանք Հայաստան, ես լսում էի, որ շատ մարդիկ խոսում են իր մասին։ Այդ ժամանակ միայն ես հասկացա, որ նա լավ ֆուտբոլիստ էր և լավ մարդ»։ Բրազիլիայում մարզվելու մասին «13 տարեկանում Բրազիլիա մեկնելս հեշտ չէր ինձ համար՝ տնից հեռու, ծնողներիցս, ընտանիքիցս հեռու, բայց, իհարկե, միակ բանը, որ պետք է հասկանաս ֆուտբոլիստ լինելով, դա իրավիճակն ընդունելն է։ Ես մենակ չէի՝ երեկ խաղընկերներիս և մարզչիս հետ էի։ Այնտեղ այլ մշակույթ է, շատ հետաքրքիր է։ Հայաստանի ֆուտբոլային մշակույթը լիովին տարբերվում է Բրազիլիայի ֆուտբոլային մշակույթից։ Հետաքրքիր դրվագներով է անցնում մարզումն այնտեղ։ Լինում է, օրինակ, մի օր մարզումն անց ենք կացնում միայն ձախ ոտքով, մյուս օրը՝ միայն աջ, կամ վազք, կամ հարվածների շտկում։ Եվ, իհարկե, ուժեղ թիմակիցներ ունենալով, ավելի շատ աբն կարող ես ստանալ նրանց հետ մարզումներից։ Բացի այդ ես դպրոց էի հաճախում այնտեղ։ Այդպես բարելավեցի պորտուգալերենիս իմացությունը։ Այո, ես կարող եմ ասել, որ շատ բան եմ սովորել այդ երկրում»։ Պորտուգալերենն՝ Ուկրաինայում կիրառելու մասին «Սկզբից ես Ուկրաինայում հանդես էի գալիս Դոնեցկի «Մետալուրգ»-ում։ Այնտեղ էր նաև բրազիլացի ֆուբոլիստ Ֆաբինյոն, ունեինք մի քանի պորտուգալացի ֆուտբոլիստներ։ Ես փորձում էին նրանց հետ պորտուգալերեն խոսել։ Դա այդքան էլ հեշտ չէր, որովհետև ես շատ բաներ մոռացել էի։ Բացի այդ նրանք տարբեր ակցենտներ ունեին և բառերը տարբեր կերպ էին արտասանում։ Ես փորձում էի հասկանալ նրանց և սովորել նոր բառերը։ Ավելի հեշտ դարձավ, երբ տեղափոխվեցի «Շախտյոր», որտեղ 12 բրազիլացի կար՝ ուր գնայիր, ինչ անեիր՝ ամենուրեք բրազիլացիներ էին։ Այդ պայմաններում շատ հեշտ էր լեզուն վերհիշելը»։ «Շախտյոր»-ում ռեկորդ սահմանելու մասին «Երբ նոր էի տեղափոխվել այնտեղ, չէի մտածում, որ ռեկորդ կսահմանեմ։ Շատ հեշտ էր, որ մենք հաճախ էինք խաղում ու չունեինք լուրջ մրցակիցներ, որոնք կարող էին նույն մակարդակի խաղ ցույց տալ։ Ռեկորդի հասնելն այդքան էլ բարդ չէր, որովհետև ես ճիշտ ժամանակին ճիշտ դիրքում էի հայտնվում։ Բացի այդ լավ թիմակիցներ ունեի, ովքեր ամեն կերպ նպաստում էին իմ լավ խաղին»։ «Բորուսիա»-ում խաղալու մասին «Մեծ ճնշում էի գործադրում ինձ վրա այդ տարիներին, քանի որ տրանսֆերս շատ թանկ էր։ Բայց հիմա դա ոչինչ է։ Իհարկե, շատերն էին ասում, որ իմ համար շատ գումար են վճարել և այլն։ Դա լավագույն ձևը չէ այդ իրավիճակի համար։ Դու պետք է մոռանաս այդ ամենի մասին, ոչ մեկին չլսես և կենտրոնանաս ֆուտբոլիս վրա։ Ես չեմ ինձ համար այդքան գումար պահանջել․ իմ ակումբն է ինձ համար այդ գումարը պահանջել։ Կլոպի գլխավորությամբ ես լավ ֆուտբոլ էի խաղում։ Բարդ էր հատկապես երկրորդ տարիս, երբ եկավ Տուխելը։ Դա նոր սկիզբ էր ակումբի համար։ Ես շատ երջանիկ էի, որ Տուխելն ստիպեց ինձ հավատալ իմ ուժերին և կարողություններին։ Այդ ժամանակ ես կարողացա ֆուտբոլային կարիերայիս նոր մակարդակի վրա բարձրանալ։ Շատ շնորհակալ եմ դրա համար»։ «Մանչեսթր Յունայթեդ»-ում հանդես գալու մասին «Իմ երազանքն էր Պրեմիեր լիգայում հանդես գալը։ Ես գիտեի, որ առաջնությունը շատ բարձր մակարդակի է։ Ես պատրաստ էի այդ մարտահրավերին, որովհետև շատ բան էի հաղթահարել Ուկրաինայում և Գերմանիայում։ Ուզում էի ինձ նոր ձևաչափում փորձարկել։ Ես ուզում էի գալ «Մանչեսթր Յունայթեդ» և փորձարկել ինձ այնտեղ։ Մի փոքր բարդ մեկնարկ էր, բայց ես հաղթահարեցի և հաջող ելույթներ ցույց տվեցի։ Ֆուտբոլային կյանքն առանց դրա չի լինում և ես պատրաստ էի դրան։ Դա ֆուտբոլիստի կյանքի մի մասն է։ Անգամ երբ ես չէի խաղում, շարունակում էի ժպտալ, կատակներ անել՝ սպասելով իմ հաջորդ հնարավորությանը։ Որովհետև ես գիտեի՝ իմ ժամանակը կգա»։ «Արսենալ» տեղափոխվելու և Ալեքսիս Սանչեսի մասին «Երբ ես լսեցի, որ կարող եմ «Մանչեսթր Յունայթեդ»-ից «Արսենալ» տեղափոխվել, ես ասացի․ «Այո՛, ես ուզում եմ դա անել»։ Ես այլ մտքեր անգամ չունեի՝ ուզում էի գնալ և ուժերս փորձել այնտեղ։ Ուզում էի վայելել հարձակվողական ոճի ֆուտբոլը։ «Արսենալ» տեղափոխվելս ճիշտ որոշում էր։ Ես չեմ եկել այստեղ՝ ինչ-որ մեկին փոխարինելու համար։ Նկատի ունեմ, որ բոլորն ասում են՝ ես Ալեքսիս Սանչեսի գործարքի մի մասն եմ։ Բայց դա ճիշտ չէ, որովհետև եթե ես չցանկանայի տեղափոխվել «Արսենալ», նա Լոնդոնում կմնար մինչև ամառ։ Ամեն ինչ ինձնից էր կախված։ Ես չեմ ասում՝ որ կարևոր եմ, բայց, ուզում եմ հասկացնել, որ ես Ալեքսիս Սանչեսի գործարքի մի մասը չէի։ Ես եկա «Արսենալ», որովհետև Արսեն Վենգերն էր ցանկանում ինձ թիմում տեսնել, այլ ոչ թե ուզում որ փոխանակել ինձ։ Մենք տարբեր ֆուտբոլիստներ ենք և տարբեր բնավորություն ունենք, ունենք տարբեր հնարավորություններ և տեխնիկա։ Ես ամեն ինչ անում եմ՝ ակումբում հաջողության հասնելու համար։ Ուզում եմ իմ անունը գրել «Արսենալ»-ի պատմության մեջ՝ որպես լեգենդ։ Այդքան էլ հեշտ չէ գալ մի թիմ, որի մասին դու երազում էիր մանուկ հասակում։ Իհարկե, ես ուզում եմ լեգենդ դառնալ այս ակումբում։ Երջանիկ կլինեմ շատ բաների հասնել այս ակումբի հետ»։