Ռուբեն Շուխյանի հրապարակումը. «30 տարի առաջ այս պատմությունն ու լուսանկարը ցնցել էր բոլորին: 1988-ի դեկտեմբերի 7-ի ահավոր երկրաշարժի ժամանակ գյումրեցի Մարինե Նուռոյանի ընտանիքը հրաշքով փրկվեց։ Շենքերի փլատակների տակից նա իր երկու մանկահասակ դուստրերի հետ դուրս բերվեց միայն հաջորդ օրը: Երևանի «Նաիրիտ» գործարանի տղաներն էին անդադար փորելով հասել Մարինեին և աղջիկներին, իսկ առաջինը բացված անցքից նրանց օգնության էր հասել Բորիս անունով նաիրիտցի մի փոքրամարմին երիտասարդ։ Լուսանկարիչ Մխիթար Խաչատրյանի արված հայտնի դիմանկարի շնորհիվ Մարինեն դարձավ Գյումրիի վերածննդի խորհրդանիշը, և այդ նկարին անգամ տրվեց «20-րդ դարի Մադոննա» անվանումը: 1990-ին Մարինե Նուռոյանի ընտանիքը ստացավ Ավստրիայի ժողովրդի հանգանակություններով կառուցված Գյումրիի Ավստրիական թաղամասի առաջին բնակարանը՝ դա ավստրիացիների հատուկ խնդրանքն էր, որը և կատարվեց, քանի որ Ավստրիայում հանգանակությունների հայտարարությունները տպագրվում էին Մարինեի և երեխաների հենց այդ հանրահայտ դարձած լուսանկարի ներքո: Երկրաշարժից 25 տարի անց Մխիթար Խաչատրյանը կրկին լուսանկարեց Մարիներին սեփական տան դիմաց՝ այս անգամ արդեն չորս թոռների հետ միասին»։