Կարապետ Պողոսյանը ֆեյսբուքի իր էջում գրել է.

Երեկ հերթական անգամ, առիթ ունեցա հանդիպելու, այս ընթացքում ՌԴ-ից թռած, մի վովայի հետ: Ընկերներով հավաքված էինք, ինքն էլ ներկա էր: Երկրորդ բաժակից սկսեց լացել իր ուկրաինացի ախպերների դարդը, ու սեփական երկրին փնովել...

 

Չորս հոգով հինգ ժամ փորձեցինք սրան բացատրել իր երկրի պատմությունը, հայրենիք սիրելու կարևորությունը, ապարդյուն էր...

 

Վերջում սրտխառնոց ունեցա... և ընդամենը հասկացա երեք բան.

 

1. Անհայրենիքն ամենուր է տականք

 

2. Մեր անհայրենիքների թվին սրանց թվի ավելացումը լուրջ վտանգ է բոլորիս համար...

 

3. Ամենավտանգավորը այն է, որ սրանց ոչ ոք չի վտարել, սրանք եկել են կոնկրետ առաքելությամբ, ռուսի դեմքով ու ազգանունով, հակառուսական քարոզ անելու և հայառուսական տրամադրություններ առաջացնելու...թե ինչի համար, կարծում եմ պարզ է