ԱԺ նախկին պատգամավոր Սամվել Ֆարմանյանը գրում է․
«Երբ օդի աղտոտվածությունը Երևանում մոտեցել է կենսաբանական աղետի շեմին, մարդիկ այն չեն վիճարկում, որովհետև շնչում են:
Երբ մեր ազգային հավաքականը պարտվում է խայտառակ՝ 9:1 հաշվով, մարդիկ էլի չեն վիճարկում, որովհետև ուղիղ եթերում հաշիվը տեսնում են:
Իսկ, երբ մեր երկրի ներքին ու արտաքին անվտանգությունը բառի բուն իմաստով քարուքանդ է արվել, շատ մարդիկ դա վիճարկում են: Որովհետև դեռ չեն տեսնում ու դեռ չեն շոշափում այն. աղետը դեռ իրենց տան շեմին չի մոտեցել:
Երևանում օդը դեռ 10-ապատիկ ավելի կեղտոտ պիտի դառնա, իսկ մեր հավաքականը դեռ պիտի պարտվի 90:1 հաշվով, որ իրավիճակի ծանրության ու հեռանկարի ողբերգականության առումով համադրելի լինի այն ամենի հետ, ինչ տեղի է ունենում մեր պետականության հետ:
Չնայած վերջինը շատերը դեռ չեն տեսնում»:
