«Ռոբերտ Քոչարյանը երդվել էր ՀՀ սահմանադրության վրա, բայց մենք երեւի լավ չէինք լսել, նա երդվել էր ոչ թե պաշտպանել քաղաքացիների սահմանադրական իրավունքները, այլ երդվել էր, որ ինքը օգտագործի սահմանադրությունը գումարներ վաստակելու նպատակով». Ազգային ժողովի նախաձեռնությամբ սկսված «Պետության կողմից Հյուսիսային պողոտա-Կասկադ ծրագրով բացառիկ գերակա հանրային շահ ճանաչելու հետեւանքով սեփականության իրավունքի ոտնահարման խնդիրները» թեմայով լսումների ընթացքում այսօր հայտարարեց «Պետական կարիքների զոհեր» ՀԿ նախագահ Սեդրակ Բաղդասարյանը: Վերջինս այն մարդկանցից է, որ 2000-ականների սկզբում Հյուսիսային պողոտայի բնակելի տները որպես հանրային գերակա շահ օտարելու պրոցեսի ընթացքում կորցրել է սեփական տունը: Սկսելով իր ելույթը՝ նա ասաց, որ 15 տարի է սպասել ներկայացնելու այն խայտառակությունը, որ նախկին իշխանությունների օրոք իրականացվում էր Երեւանում եւ որի միջով անցել է նաեւ ինքը՝ որպես այդ տարածքների բնակիչ: Ըստ Բաղդասարյանի՝ թեեւ կար ՍԴ որոշում, որ քաղաքացու սեփականության իրավունքը կարող է դադարեցվել միայն այն ժամանակ, երբ Կառավարությունը կհիմնավորի օտարման նշանակությունը եւ բացառիկ կարեւորությունը, սակայն Հյուսիսային պողոտայի տարածքների օտարման դեպքում այդ որոշումը չի գործել: «2000 թվականին սկսվեց Հյուսիսային պողոտայի այդ հանցավոր ծրագիրը. ինչու եմ ասում հանցավոր. եթե դուք ուշադիր նայեք Հյուսիսային պողոտայի վերաբերյալ կառավարության որոշումը՝ այստեղ նշված է, որ կառուցվող շենքերը պետք է լինեն 5-7 հարկանի, բայց այստեղ կան 16 հարկանի շենքեր: Արդյո՞ք կա կառավարության որոշում դրա վերաբերյալ, իհարկե ոչ: Հաջողությամբ մարսելով Հյուսիսային պողոտան՝ Ռոբերտ Քոչարյանն անցավ  մեկ ուրիշ նպատակի: 2000 թվականին, 2002 թվականին Կառավարության հետ մեկտեղ ընդունելով մի որոշում՝ 1151N որոշումը, որով Երեւան քաղաքի կենտրոնի 345 հազար քառակուսի մետրը պետք է իրացվեր, այսինքն ուտեին»,- հայտարարեց Սեդրակ Բաղդասարյանը: Ըստ նրա, սակայն, Քոչարյանը մենակ չէր կարող այդ ամենը անել եւ նրան պետք էին համախոհներ. «Եվ ստեղծվեց մի խունտա, որը ղեկավարում էր այն ժամանակ Արդարադատության նախարար Դավիթ Հարությունյանը, Երվանդ Զախարյանը: Այս բոլոր գործընթացների մեջ իր դերակատարությունն է ունեցել ՀՀ դատական համակարգը, ինչպես նաեւ հարկադիր կատարողների ինստիտուտը»,- նկատեց նա: Բացելով փակագծերը՝ «Պետական կարիքների զոհեր» ՀԿ նախագահը խոսեց այն մասին, որ 2004 թվականին պետական կարիքի անվան տակ առանց մրցույթի Երեւան քաղաքի գլխավոր պողոտայում իրականացվում էին քաղաքաշինական ծրագրեր, եւ ներդրումային ծրագրերը իրականացնում էին այն ժամանակվա քաղաքապետ Երվանդ Զախարյանի միջնորդած կազմակերպությունները: «Երվանդ Զախարյանն էր որոշում՝ այս տարածքը տա՞լ սրան, թե՞ ոչ: Եվ կառավարության որոշման մեջ, որ եղել է 2004 թվականին, նշած են մի քանի կազմակերպություններ, որոնցից մեկը «Ավանդ տուր» տուրիստական կազմակերպությունն էր: Հետագայում Երվանդ Զախարյանը իր իսկ որոշմամբ կառավարության որոշման մեջ անում է փոփոխություն եւ «Ավանդ տուրի» փոխարեն նշում է՝ կարդալ «Վիզկոնտ» ՍՊԸ: «Վիզկոնտ ՍՊԸ-ը հիմնադիր Պավել Անդերսոնը հետագայում օֆիցիալ հայտարարեց, որ ինքը 550 հազար դոլար կաշառք է տվել Երվանդ Զախարյանին, որ նա հայտնվի այդ ցուցակում: Ի՞նչ եղավ այդ 550 հազար դոլար կաշառք վերցնելու հետագա պատմությունը: Յուրի Վարդանյանի գործով (ՄԻԵԴ վճռով-խմբ.) Հայաստանի Հանրապետությունը 1 մլն 608 հազար եվրո փող պետք է վճարի բյուջեից` այսինքն մեր բոլորի գրպանից: Դա այն տարածքն է, որը կաշառքով Երվանդ Զախարյանը տվեց «Վիզկոնտ» ՍՊԸ-ին: Հետեւությունները դուք արեք»,- իր խոսքում նշեց Բաղդասարյանը: Իսկ որ Անդերսոնը կաշառք է տվել Զախարյանին՝ Բաղդասարյանը դրանում 200 տոկոսով վստահ է: «Նա (Անդերսենը-խմբ.) իր նամակում  գրում է քաղաքացուն, որ այդ տարածքը նրան տրվել է, բայց ինքը չգիտի ինչի համար է տրվել: Բայց ինքը դա վերցրել է»,- նկատեց ՀԿ նախագահը: Իսկ Դավիթ Հարությունյանը, նրա համոզմամբ՝ պարտավորվել էր ապահովել այդ ապօրինի գործընթացի «օրինական» կողմը. «Եվ նա այն աստիճան էր լկտիացել, որ քաղաքացիների երեսին ծիծաղելով ասում էր. հա, հա, դիմեք Եվրոպական դատարան, բայց իմացեք, ձեր հակառակորդը ես եմ», ասաց Բաղդասարյանը՝ հավելելով, որ երբ ՄԻԵԴ ուղարկված հայցերը վարույթ են ընդունվում եւ սկսում են գալ վճիռներ, այդ ժամանակ Դավիթ Հարությունյանը հասկանում է, որ այսպես չի կարող երկար շարունակվել: «Գեւորգ Կոստանյանը (այն ժամանակ ՀՀ գլխավոր դատախազ-խմբ.) նամակ է ուղարկում եվրոպական դատարան եւ ասում է՝ մենք պատրաստ ենք այդ քաղաքացուն (ՄԻԵԴ հայց ներկայացրած Սեդրակ Բաղդասարյանին-խմբ.) եւ նրա երկու հարեւաններին բնակարան տալ իրենց տարածքից կառուցված 16 հարկանի 6 կորպուսանոց շենքում: Այդ նամակներից բացի ուղարկվել էր բնակարանների սեփականության իրավունքը, մնում էր մեր ազգանունները գրվեր: Սակայն ինչ պարզվեց. որոշումը կայացվեց 2015 թվականին եւ Եվրոպական դատարանը ինձ տեղյակ պահեց, որ ես նամակ գրեմ պարոն Կոստանյանին բնակարանը ստանալու համար: Ես նամակը գրեցի, մինչ այսօր պատասխան չեմ ստացել:  Սակայն այն ժամանակ արդարադատության նախարար Հրայր Թովմասյանի հրահանգով ինձ եւ իմ երկու հարեւաններին ընդունեց այն ժամանակ փոխնախարար Ռուբեն Մելիքյանը եւ ժպտալով ասաց. դուք բնակարանը կարող եք ստանալ, եթե դուք մեզ փող տաք: Ասացի պարոն Մելիքյան, ի՞նչ փողի մասին է խոսքը, երբ որ Եվրոպական դատարանի վճռի մեջ մի բառ չկա գրված: Ասաց՝ ճիշտ եք ասում, գրված չի, բայց մենք ենթադրում էինք, որ դուք պետք է փող տաք»,- իր հետ տեղի ունեցածը ներկայացրեց Բաղդասարյանը հավելելով, որ մինչ այսօր բնակարան չի ստացել: Իր ելույթի ավարտին «Պետական կարիքի զոհեր» ՀԿ նախագահ Սեդրակ Բաղդասարյանը հայտարարեց, թե պահանջում է քրգործ հարուցել մի անձնավորության դեմ, որին այսօր էլի դատում են շատ ավելի լուրջ մի հանցանքի համար: Խոսքը, հավանաբար, Ռոբերտ Քոչարյանի մասին է: Բացի նրանից նա պահանջեց քրգործ հարուցել նաեւ Դավիթ Հարությունյանի եւ Երվանդ Զախարյանի դեմ: Նա վստահեցրեց, որ փաստերով կարող է ապացուցել նրանց արած հանցագործությունները, որի հետեւանքով Հայաստանի բյուջեին հասցվել է մոտ 3 միլիոն դոլարի վնաս: Գործող իշխանություններին նա խորհուրդ տվեց վերականգնել արդարությունը եւ փաստերով ցույց տալ, որ գործ են անում: https://www.youtube.com/watch?v=3oJVi7UpRTw