1in.am-ը գրում է․ Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի՝ Կենտրոն վարչական շրջանի տարածքում գտնվող նստավայրում Տաթևիկ Գրիգորյանի նախագահությամբ շարունակվեց Դանիել Դանիելյանի գործով դատաքննությունը: Ըստ մեղադրանքի՝ Դանիել Դանիելյանը, զբաղեցնելով ՀՀ ոստիկանության ճանապարհային ոստիկանություն ծառայության՝ տեսանկարահանման միջոցով հայտնաբերված խախտումների արձանագրման կենտրոնի պետի պաշտոնը, ունենալով ոստիկանության գնդապետի կոչում, հանդիսանալով պետական ծառայություն և մշտապես իշխանության ներկայացուցչի գործառույթներ իրականացնող պաշտոնատար անձ, մտադրվել է ավազակային հարձակմամբ, մարդկանց կյանքի և առողջության համար վտանգավոր բռնություն գործադրելով՝ «HSBC բանկ Հայաստան» ՓԲԸ «Կոմիտաս» մասնաճյուղից հափշտակել առանձնապես խոշոր չափերով՝ 242 միլիոն 355 հազար դրամին համարժեք 500 հազար ԱՄՆ դոլար գումար: Իր հանցավոր մտադրությունն իրագործելու նպատակով Դանիել Դանիելյանը ծրագրել է հանցավոր արարքի կատարումը և 2018 թվականի մայիսի 3-ին, օրը ցերեկով՝ ժամը 14-ն անց 18-ի սահմաններում, դիմակավորված, զինված՝ իրեն պատկանող, 12 տրամաչափի կոտորակային փամփուշտներով լիցքավորված, իտալական գործարանային արտադրության «FABARM» տեսակի ողորկափող, մեկփողանի կարաբինով, իր կողմից ապօրինի ձեռք բերված, ինքնաշեն եղանակով գործարանային պայմաններում «Ջ-1» տեսակի ձեռքի նռնակների նմանողությամբ պատրաստված, «Ֆ-1» և «ՌԳԴ-5» տեսակի ձեռքի նռնակների պայթեցնելու համար նախատեսված, ռազմամթերք հանդիսացող պայթուցիչով համալրված էլիպսաձև նռնակով, քաղաքացիական շեղբավոր սառը զենք հանդիսացող, գործարանային արտադրության, ընդհանուր նշանակության որսորդական դանակով, ապօրինի մուտք է գործել բանկի մասնաճյուղ, կարաբինից մեկ անգամ կրակոց է արձակել առաստաղին, հաճախորդներից պահանջել է պառկել հատակին, իսկ բանկի աշխատակիցներից պահանջել է իրեն հանձնել 500 հազար ԱՄՆ դոլար: Դանիել Դանիելյանը հանդիպել է մասնաճյուղում պահնորդական ծառայություն իրականացնող, «Արմոբիլ» ՓԲԸ պահնորդ Խաչատուր Գալստյանի դիմադրությանը: Իր հանցավոր մտադրության իրականացման համար առաջացած խոչընդոտը վերացնելու, պահնորդի դիմադրությունը հաղթահարելով հանցավոր արարքի կատարումը հեշտացնելու նպատակով, շահադիտական դրդումներով և ավազակությամբ զուգորդված՝ Դանիել Դանիելյանը կարաբինից մեկ անգամ կրակել է ծառայողական գործունեություն իրականացնող Խաչատուր Գալստյանի կենսական կարևոր օրգանների շրջանին՝ կրծքավանդակի ձախ կեսի առաջնային մակերեսին, և դիտավորությամբ նրան զրկել է կյանքից: Ըստ մեղադրանքի՝ շարունակելով իր հանցավոր մտադրության իրականացումը՝ Դանիել Դանիելյանը մասնաճյուղի երկրորդ պահնորդ Արամ Մկրտչյանից պահանջել է իրեն հանձնել մասնաճյուղում եղած գումարները: Արամ Մկրտչյանը Դանիելյանի զենքի սպառնալիքի ներքո նրան ուղեկցել է մասնաճյուղի դրամարկղային բաժին, որտեղ Դանիելյանը պահնորդից դարձյալ պահանջել է իրեն հանձնել մասնաճյուղում եղած ամբողջ գումարը: Սակայն, չստանալով մասնաճյուղի մետաղե պահարանի գաղտնաբառը, պահնորդին կյանքից զրկելու դիտավորությամբ Դանիելյանը իր մոտ եղած կարաբինից փորձել է կրակել Մկրտչյանի կենսական կարևոր օրգանների շրջանի՝ որովայնի ուղղությամբ: Մկրտչյանը ակտիվորեն դիմադրել է, կարաբինի փողը հրել է ներքև, և կրակոցը կատարվել է հատակին: Կարաբինը ևս ընկել է հատակին, որից անմիջապես հետո Դանիել Դանիելյանը, ըստ մեղադրանքի, գործելով նույն դիտավորությամբ, իր մոտ եղած որսորդական դանակով հարվածներ է հասցրել Արամ Մկրտչյանի կենսական կարևոր օրգանների՝ սրտի ու գլխի շրջաններին, նրան պատճառել է մարմնական վնասվածքներ՝ ձախ այտային և կրծքավանդակի ձախ կեսի չթափանցող ծակած-կտրած վերքերի ձևով, որոնք Մկրտչյանի առողջությանը հասցրել են միջին ծանրության վնաս: Դանիել Դանիելյանին, ըստ մեղադրանքի, չի հաջողվել Արամ Մկրտչյանին կյանքից զրկելու դիտավորությունը ավարտին հասցնել միայն այն բանի շնորհիվ, որ վերջինս թաքնվել է մոտակա պատի հետևում, բացի այդ՝ դրամարկղային բաժին եկած, մասնաճյուղի գործառնությունները համակարգող Արմեն Խաչատրյանը շեղել է Դանիելյանի ուշադրությունը՝ հայտնելով, թե պատրաստ է նրան տալ պահանջված գումարները: Դանիել Դանիելյանը դանակով ու նռնակով սպառնալով՝ պահանջել է իրեն տրամադրել 500 հազար ԱՄՆ դոլար: Արմեն Խաչատրյանը իրեն հատկացված մետաղե պահարանից դուրս է բերել և Դանիել Դանիելյանի պահանջով ողջ գումարը՝ առանձնապես խոշոր չափերով՝ 79 միլիոն 200 հազար դրամ, 110 հազար ԱՄՆ դոլար, 39 հազար 690 եվրո, 242 հազար 240 ռուսական ռուբլի, 7925 անգլիական ֆունտ ստեռլինգ, 2980 կանադական դոլար, 200 ավստրալիական դոլար և 700 ՄԱԷ դիրհամ, փողը նախ լցրել է Դանիելյանի կողմից տրամադրված ուսապարկի, ապա պոլիէթիլենային տոպրակի մեջ: Դանիել Դանիելյանը, վերցնելով գումարով լցված պայուսակները, դուրս է եկել մասնաճյուղից ու փորձել է փախչել՝ Գյուլբենկյան փողոցով դեպի Արամ Խաչատրյան փողոց: Ոստիկանության աշխատակիցները հետապնդել են Դանիելյանին: Վերջինս, հետապնդումից ազատվելու և չբռնվելու նպատակով իր մոտ գտնվող կարաբինից կրակել է ՀՀ ոստիկանության Երևան քաղաքի վարչության ՊՊԾ գնդի ոստիկան Արա Շախգուլյանի որովայնին, այնուհետև երկրորդ կրակոցն է արձակել նրա մարմնի նույն հատվածին: Ստացած հրազենային վնասվածքներից Արա Շախգուլյանը նույն օրը հիվանդանոցում մահացել է: Հետապնդումից ազատվելու, չբռնվելու նպատակով Դանիել Դանիելյանը կարաբինից կրակել է նաև իրեն հետապնդող, ոստիկանության ՊՊԾ գնդի ոստիկան Վաղինակ Սարգսյանի և հասարակական պարտքը կատարող, հանցավորին վնասազերծող քաղաքացի Հրաչյա Մեժլումյանի ուղղությամբ, սակայն հանցագործությունն իր կամքից անկախ հանգամանքներով՝ ավարտին չի հասցրել, քանի որ փամփուշտները վերջացել էին, ու կրակոցներ չեն արձակվել: Վաղինակ Սարգսյանը, Հրաչյա Մեժլումյանը մի քանի քաղաքացիների օգնությամբ վնասազերծել են Դանիել Դանիելյանին, որի ընթացքում վերջինս շարունակելով իր հանցավոր վարքագիծը՝ իր մոտ եղած դանակով հարվածներ է հասցրել Վաղինակ Սարգսյանին՝ նրան պատճառելով մարմնական վնասվածքներ: Մայթին սփռվել են բանկից հափշտակված թղթադրամները, իսկ դրանցից ոչ հեռու վնասազերծողների կողմից անշարժացվել, ձեռնաշղթայվել ու մայթին պառկեցվել է Դանիելյանը: Նույն օրը Դանիել Դանիելյանի բնակարանի խուզարկությամբ հայտնաբերվել է ապօրինի ձեռք բերված ռազմամթերք՝ 25 հատ փամփուշտ: Դանիել Դանիելյանին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 175 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, 104 հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին, 2-րդ, 8-րդ, 11-րդ կետերով,104 հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով, 34-104 հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին, 2-րդ կետերով, 235 հոդվածի 1-ին, 235 հոդվածի 4-րդ մասերով: Դատական այս նիստին դատարանը հասցրեց հարցաքննել… մեկ տասնյակից ավելի վկաների: Գործով դատակոչված է 36 վկա: 70-ամյա վկա Գագիկ Ե.-ն բանկի՝ հարձակման ենթարկված մասնաճյուղի հաճախորդներից է՝ հարևանությամբ գտնվող ընկերություններից մեկի ֆինտնօրենը: Դեպքի օրը, հենց հարձակման պահին վկան բանկում է եղել՝ նա պատուհաններից մեկի մոտ ավարտում էր գործարքը, երբ «պայթյունի պես» բան է լսել՝ «արտասովոր ձայն»: Սկզբում չի հասկացել՝ ինչ կատարվեց՝ «լամպոչկա» պայթե՞ց, թե՞ համակարգիչ : Բայց «արտասովոր ձայնից» հետո լսվել է տղամարդու ձայն, որը պահանջել է. «Պառկե՛ք, սա կողոպուտ է»: Վկան անմիջապես պառկել է սրահում՝ սյան ու պատուհանի արանքում: Տղամարդը պահանջել է. «Պառկե՛ք, պառկե՛ք, փողերը տվե՛ք»: Վկան ասաց, որ տղամարդը փող էր պահանջում բանկի աշխատողներից, ոչ թե հաճախորդներից: Աղմուկ, քաշքշոց է լսվել, ապա միացել է տագնապի բարձր ազդանշանը: «Պառկած՝ բան չէի տեսնում, միայն գոռգոռոց էի լսում, աղմուկ և փող տալու պահանջ»,- ասաց վկան: Նա նշեց, որ հարձակվող տղամարդու դեմքը փակված էր թաշկինակով կամ նման մի բանով: Վկան նշեց, որ տղամարդը շտապեցնում էր. «Դե ի՞նչ էղավ, փողերը բերեք»: Վկան տղամարդու ձեռքին մի պահ նկատել է կարճ հրացանի պես մի բան… Վկան լսել է, որ բանկի «սուպերվայզերներից»՝ Արմեն Խ.-ն, ում ինքը անձամբ ճանաչում է, տղամարդուն ասել է, թե փողերը կտա: Ամբողջ հարձակումը, ըստ վկայի, 20-30 րոպե է տևել: Ինքն ամբողջ ժամանակ պառկած էր անշարժ: Հետո հատակին պառկածներից նրանք, ովքեր տեսնում էին մասնաճյուղի մուտքը, ասել են, թե հարձակվողը կարծես թե գնացել է: Վկան պատուհանից մի ակնթարթ նայել ու տեսել է տղամարդուն՝ սև տոպրակով՝ նա գնում էր դեպի Գյուլբենկյան փողոց: Դրսից կրակոցի ձայն վկան չի լսել: Երբ տղամարդը փոքր-ինչ հեռացել է, վկան տեղից վեր է կացել, «դուրս է պրծել ու փախել է» հակառակ ուղղությամբ: Բանկում գտնվողների մեծ մասը այդ ժամանակ «դուրս է պրծել»: Վկան չի լսել, որ հարձակվողը կոնկրետ գումարի չափ նշի… Վկա Անահիտ Ս.-ն դեպքի պահին իր տանից դուրս եկել ու աշխատանքի էր գնում: Նրա ճանապարհն անցնում էր հարձակման ենթարկված բանկի մասնաճյուղի կողքով: Այնտեղ վկան հավաքված մարդկանց է տեսել, ասել են՝ չի թույլատրվում բանկի մոտով անցնել, մարդիկ ասել են. «Բանկ են թալանում»: Կինը ծիծաղել ու ասել է. «Ամերիկյան կինո՞ է…»: Բայց այդ ժամանակ բանկի գլխավոր մուտքից դուրս է եկել դեմքը փակած, գլխարկով մի տղամարդ: Նա պատի տակով գնացել է, նրա հետևից վազել է մի ոստիկան: Վկան «ճայթոց» է լսել: Այդ ձայնից ժողովուրդը խառնվել է՝ բոլորը շոկի մեջ էին: Մի կողմ են քաշվել, կինը տեսել է, որ ոստիկանն ընկած է: Մարդիկ ասել են. «Վայ, խեղճին խփեց, խեղճին խփեց»: Վկան ասաց, որ ինքը բժշկությունից մի քիչ հասկանում է, մոտեցել, նայել է վիրավոր ոստիկանին: Մի երիտասարդ բարձրացրել է ոստիկանի հագուստը, կինը տեսել է, որ ոստիկանի փայծաղն է վնասվել, հասկացել է, որ նա չի փրկվի. «Ընկած ոստիկանը ցնցվում էր, շուրթերը կապտել էին, մի տղա մայկեն հանեց, որ վերքը կապի…»: Կինը դատարանում ասաց, թե կրակոցի պահը չի տեսել, միայն ձայնն է լսել ու տեսել է ընկած ոստիկանին, իսկ նախաքննական ցուցմունքում կինն ասել էր, թե բանկից դուրս էր եկել բերանի հատվածը կտորով փակած մի տղամարդ՝ աջ ձեռքին՝ սև մեծ տոպրակ, որի մեջ տեսանելի էր զենքի փողը՝ ներքև ուղղված, իսկ ձախ ձեռքին պոլիէթիլենային տոպրակ էր՝ փողերով լի… Ըստ վկայի՝ տղամարդիկ գոռում էին՝ բռնեք, բռնեք, փողերը տարավ: Մի ոստիկան վազում էր բանկից դուրս եկած տղամարդու հետևից: Երբ համարյա հասել էր նրան, տղամարդը շրջվեց ու կրակեց: Ոստիկանն ընկավ մեջքի վրա… Վկան նշեց, որ դեպքից հետո երկար ժամանակ է անցել, որոշ բաներ լավ չի հիշում, նախաքննական ցուցմունքում ամեն բան ճիշտ է գրված: Վկա Անահիտ Հ.-ն բանկի՝ հարձակման ենթարկված մասնաճյուղի երիտասարդ աշխատակցուհիներից է, դեպքի պահին նա պատուհանի մոտ գործարք էր կատարում: Լսել է կրակոցի ձայն, առաստաղից ինչ-որ բան է պոկվել, սրահում փոշի և աղմուկ է բարձրացել: Վկան սկզբում չի հասկացել, որ հարձակում է: Իր կանգնած տեղից մի քիչ տեղաշարժվել ու տեսել է զինված տղամարդու: Դրանից հետո գործընկերուհուն ասել է՝ Լիլի՛թ, սեղմի՛ կոճակը, սեղմի՛… Խոսքը ազդանաշանային կոճակի մասին է: Համոզված չլինելով, որ գործընկերուհին, ով հարձակվողի սպառնալիքը լսելով՝ մտել էր սեղանի տակ, սեղմել է կոճակը, Անահիտ Հ.-ն նույնպես սեղմել է կոճակը: Դա ազդանշան էր բանկի անվտանգությունն ապահովող Արմոբիլ ընկերության աշխատողների համար: Սրահում բարձր ազդանշան է միացել՝ հենց վկայի գլխավերևում, աղմուկ ու փոշի էր. «Ես կենտրոնացել էի իմ կյանքը փրկելու վրա, ես մեծ սթրեսի մեջ էի, դեպքից հետո ծանր հոգեբանական խնդիրներ եմ ունեցել»,- ասաց վկան: Նա գործընկերուհի Լիլիթի հետ կարողացել է փախչել արտակարգ իրավիճակների համար նախատեսված ելքով: «Գործընկերներս ամեն մեկը մի տեղ թաքնվել էր»,- ասաց վկան: Մինչև փախչելը վկան լսել է նաև երկրորդ կրակոցի ձայնը: Վկան նկարագրեց հարձակվողին՝ բարձրահասակ չէր, մկանուտ էր՝ մարզված, ձեռքին՝ սև բան՝ զենք… Նախաքննական ցուցմունքում վկան կոնկրետ նշել է այն բառերը, որ հարձակման պահին ասել է զինված տղամարդը. «Պառկե՛ք, փողերը տվե՛ք, ինձ փողերն են պետք, փողերը բերե՛ք»: Այս վկայի կողքին աշխատած Լիլիթ Ի.-ն ասաց՝ երբ գործընկերուհի Անահիտի հետ ցանկացել են փախչել, տղամարդը նկատել ու ասել է՝ մի՛ փախեք: Բայց իրենք կարողացել են սրահից դուրս փախչել: Որպես վկա հարցաքննվեց հարձակման ենթարկված բանկի մասնաճյուղի կառավարիչ Երեմ Ս.-ն: Դեպքի պահը նրա համար ընդմիջման ժամ է եղել, ու նա մասնաճյուղից դուրս էր եկել, հեռացել էր մի կանգառի չափ, երբ զանգել է վերադասն ու հարցրել է՝ ի ՞նչ կրակոցներ են բանկում: Կառավարիչը զարմացել է՝ ի՞նչ կրակոցներ: Հետո արագ մոտեցել է բանկին, ցանկացել է ներս մտնել, նրա ձեռքը բռնել է հավաքվածների մեջ կանգնած՝ իրենց աշխատակիցներից մեկը ու ասել է՝ չգնաս, զինված անձը Խաչիկին սպանել է… Ըստ վկայի՝ մասնաճյուղի 15 աշխատողներից կեսը այդ պահին դրսում էր: Հավաքվել են հարևանությամբ գտնվող գեղեցկության սրահում: Այդ ընթացքում զինված հարձակվողն արդեն բանկից դուրս էր եկել: Կառավարիչը մտել է մասնաճյուղ: Տեսել է անվտանգության աշխատող Արամին՝ վիրավոր, բազմոցին կիսապառկած: Հարցրել է՝ ո՞նց ես, Արամ: Վերջինս ասել է՝ լավ չեմ, սկոռի կանչեք: Կառավարիչը շարունակել է մասնաճյուղը զննել, իջել է առաջին հարկ, աստիճանների վրա տեսել է անվտանգության աշխատող Խաչիկին՝ անգիտակից վիճակում: Նա դեմքով ընկած էր աստիճանավանդակին: Կառավարիչը աշխատողի օգնությամբ Խաչիկին շրջել, պառկեցրել է մեջքի վրա… Որոշ աշխատողներ թաքնվել էին նկուղում, նրանք սկսել են դուրս գալ թաքստոցներից: Հետո փողոցում թափված գումարն են բանկ վերադարձրել ու քննիչի և այլոց ներկայությամբ սկսել են հաշվել: Գումարը հետո ի պահ է հանձնվել բանկին… Աշխատողները կառավարչին ասել են, թե հարձակվողը 500 հազար դոլար է պահանջել… Վկա Աշոտ Մ.-ն բանկի՝ հարձակման ենթարկված մասնաճյուղի հաճախորդներից էր, մտել էր բանկ՝ գործարք կատարելու: Հանկարծ «գմփոց» է լսել: Մտածել է՝ առաստաղը պոկվեց: Հետո հայհոյանք է լսել, մեկը պահանջել է. «Պառկե՛ք, 500 հազար դոլար տվե՛ք… Եթե փողը չտաք՝ կտրաքացնեմ»: «Մտածեցի՝ կինո ա»,- ասաց վկան: Նա տեսել է «կովբոյական բանով» դեմքը՝ քթից ներքև փակած, հրացանը ձեռքին տղամարդու, ով կես միլիոն դոլար էր պահանջում բանկի աշխատողներից: Հենց որ տղամարդը պահանջել է՝ պառկե՛ք, վկան պառկել է: «Վախի մթնոլորտ էր… հետո էլի կրակոց լսվեց… Ինչ-որ մեկն ասում էր՝ Արմե՛ն, փողերը տուր, ինձ փրկի…»: Երբ տղամարդը փողերը ստացել ու բանկից դուրս է եկել, վկան դեռ որոշ ժամանակ մնացել է հատակին պառկած: Դրսից կրակոց չի լսել… Վկա ուսանող Սարգիս Գ.-ն, որ դեպքի պահին բանկի մասնաճյուղ էր մտել՝ ուսման վարձը վճարելու, նշեց, որ զինված տղամարդը գոռում էր. «Պառկե՛ք, կես միլիոն դոլար տվեք, թե չէ կտրաքացնեմ, ես կորցնելու բան չունեմ…»: Ըստ վկայի՝ տղամարդը պահանջել է, որ զանգեն ու զգուշացնեն՝ իրավապահները չգան. «Եթե մեկին տեսա, որ գալիս ա, կտրաքացնեմ…»: Վկան զինված տղամարդու հրահանգը լսելով՝ պառկել է հատակին, տեսել է, որ տղամարդը բանկից դուրս է գալիս փողով լի տոպրակով: Վկան ոտքի է կանգնել տղամարդու հեռանալուց հետո, բայց անմիջապես չի հեռացել՝ առաջին օգնություն է ցույց տվել անվտանգության վիրավոր աշխատակից Արամին… Դատարանը հարցաքննեց դեպքի պահին ահազանգով հարձակման ենթարկված բանկի մասնաճյուղի մոտ գնացած՝ ոստիկանության ՊՊԾ գնդի համապատասխան ստորաբաժանումների ծառայողներին: Պարզվեց՝ նրանց կապի միջոցով հրահանգվել է դեպքի վայր գնալ, ասվել է, որ բանկի մասնաճյուղում կրակոցներ են հնչել: Այս ոստիկանները դեպքի վայրում են եղել առանց զենքի՝ այդ օրերին, ըստ վկաների, քաղաքում միտինգներ էին տեղի ունենում, իսկ միտինգների օրերին իրենք զենք չէին ստանում: Իրենց խնդիրն էր՝ փողոցում հասարակական կարգի պահպանություն իրականացնել, բայց իրենք դիրքավորվել են այնպես, որ երբ բանկի ներսում գտնվող տղամարդը փախչի, բռնեն: Վկաներից մեկն ասաց՝ մեր կյանքի գնով պիտի կանգնեցնեինք… Ցավոք, այդպես էլ եղել է՝ զոհված ոստիկանը՝ Արա Շախգուլյանը, հենց նրանց ծառայակիցն է, որ անզեն լինելով՝ հետապնդել է զինված ու արդեն սպանություն կատարած հանցագործին… Դատարանում վկայություն տվեց ամբաստանյալ Դանիել Դանիելյանի գործընկերներից՝ ՃՈ տնտեսական բաժանմունքի ավագ տեսուչ Ստեփանյանը: Նա դեպքի օրը վերադասի հրահանգով հենց Դանիել Դանիելյանի ղեկավարած բաժանմունքի համար բազայից ստացել է սեղաններ ու աթոռներ և ժամը 14-ի սահմաններում դրանք բեռնաթափել է իրենց բակում, սպասել է, որ Դանիել Դանիելյանն աշխատողներին ուղարկի սեղան-աթոռները ստանալու և վերև բարձրացնելու, բայց ոչ ոք չի երևացել: Սպասելուց հոգնած, զայրացած ու քաղցած Ստեփանյանը զանգել է Դանիել Դանիելյանի հեռախոսահամարին՝ առանց իմանալու, որ վերջինս այդ պահին սեղան-աթոռ տեղափոխելու մասին մտածել չի կարող, նա բանկի մասնաճյուղ է թալանում… Հեռախոսազանգը մնացել է անպատասխան… Քիչ անց լրատվամիջոցներով ավագ տեսուչն իմացել է՝ ինչ է կատարվել բանկի մասնաճյուղում, տեսել է՝ ով է եղել հարձակվողը… Ավագ տեսուչն անմիջապես զեկուցել է իր վերադասին, որ ինքը մի քանի րոպե առաջ զանգել էր Դանիել Դանիելյանին՝ առանց իմանալու, թե նա տվյալ պահին որտեղ է ու ինչով է զբաղված: Ավագ տեսուչն ասել է, որ ինքը «խելոք, գլուխը կախ աշխատող է, ամեն բանի հասել է իր քրտինքով ու լավ աշխատանքով»: Վերադասը հանգստացրել է նրան՝ ասելով, թե նրան վտանգ չի սպառնում… Վկան նշեց, որ Դանիել Դանիելյանը վարել է ծառայողական «Տոյոտա Յարիս» մեքենա: Նմանատիպ ծառայողական մեքենա՝ նմանատիպ համարանիշով վարել է նաև ծրագրավողների բաժանմունքի ղեկավարը: Եվ դեպքից առաջ Դանիել Դանիելյանը իր ծառայողական մեքենան կանգնեցրել է դեպքի վայրից ոչ հեռու՝ այն շենքի բակում, որտեղ ապրում էր ծրագրավորողների բաժանմունքի հիշյալ ղեկավարը… Օրվա ավարտին՝ ուշ երեկոյան, ավագ տեսուչը վերադասի կարգադրությամբ քննիչի հետ մասնակցել է Դանիել Դանիելյանի ծառայողական մեքենայի խուզարկությանը: Մեքենայում հայտնաբերվել է կոնյակի պիտակով տափակ շիշ՝ կիսով չափ կոնյականման հեղուկով լի, երկու հատ հարյուրական գրամանոց չբացված վիսկիի շշեր, «կես տաբլետկա փիրուզագույն դեղ»: Մեքենայի մեջ էր նաև Դանիել Դանիելյանի համազգեստը՝ «ակուրատնի» դրված նստատեղին, կոշիկները, սպորտային դատարկ պայուսակ: Հայտնաբերված առարկաները առգրավվել են, իսկ մեքենան կնիքվել ու կանգնեցվել է ՃՈ 1-ին գումարտակի հատուկ պահպանվող տարածքում, որտեղ կանգնած է մինչ օրս՝ կնիքները պոկվել են արևից ու անձրևից, բայց մեքենան չի բացվել, չի տեղաշարժվել… Վկան ասաց, որ դեպքի օրվա առավոտյան Դանիել Դանիելյանը սովորական տրամադրություն է ունեցել, կարծիքներ է հայտնել, թե իր շխատողներից ով՝ որտեղ է նստելու՝ նրա բաժանմունքին նոր սենյակ էր հատկացվել, նոր սեղաններն ու աթոռները այդ սենյակի համար էին… Վկան նշեց, որ Դանիել Դանիելյանը համեստ, հանգիստ մարդ է եղել համատեղ աշխատանքի ընթացքում, երբեմն աշխատանքի բերումով մի քանի բառ են փոխանակել, մտերիմ չեն եղել: Ինքը չի լսել նրա խնդիրների կամ պարտքերի մասին… Վկա Աշոտ Մ.-ն բանկի՝ հարձակման ենթարկված մասնաճյուղի հաճախորդներից է, նա ցանկացել է բանկ մտնել, այդ պահին կրակոց է եղել, նա այլևս ներս չի մտել: Բանկից դուրս են փախել երկու կին, ասել են, թե բանկում զինված տղամարդ կա, ներսում գտնվողները պառկել են հատակին… Վկան նշեց նաև, որ բանկի մուտքի մոտ առաջին կրակոցը լսելուն պես ինքը ահազանգել է ոստիկանություն, բայց «ոստիկանության աղջիկը» տասը րոպե անկապ հարցեր է տվել, այդ ընթացքում հնչել է երկրորդ կրակոցը, ինքն ասել է՝ լսեցի՞ք՝ ինչ է կատարվում… Վկան տեսել է բանկից դուրս եկած Դանիելյանին, գնացել է նրա հետևից: Տեսել է նրա վրա ամրացված փայլուն փամփուշտներ, «գրանատ», իսկ զենքը «Վինչեստր» հրացան էր՝ սև… Վկան լսել է, որ Դանիելյանը վնասազերծվելուց հետո գոռալով մեղադրել է նախկին իշխանություններին: Վկան կոնկրետ անուններ չի լսել, բայց լսել է, որ վնասազերծված տղամարդը գոռացել է մի քանի անգամ. «Էրեխես… էրեխես…»: Մանրաասն՝ սկզբնաղբյուր կայքում