2008 թվականի մարտի 1-ի ոճրագործության զոհերի հարազատները հանդես են եկել հայտարարությամբ, որտեղ իրենց վրդովմունք են հայտնել «Գործ համար Մարտի 1» ֆիլմի նկարահանման եւ «Հ5» հեռուստաընկերությամբ ցուցադրելու կապակցությամբ: Հայտարարությունում ասվում է. «Մենք` մարտի 1-ի ոճրագործության զոհերի հարազատներս, վրդովված ենք «Գործ համար Մարտի 1» ֆիլմի նկարահանման եւ «Հ5» հեռուստաընկերությամբ ցուցադրելու կապակցությամբ: Այդ ֆիլմը կեղծիքի, փաստերի աղավաղման, նենգափոխման եւ դեմագոգիայի վրա կառուցված արտադրանք է, որի ակնհայտ նպատակն է Ռոբերտ Քոչարյանին մաքրել մարտիմեկյան ոճրագործության պատասխանատվությունից եւ մեղսակցությունից: Մեր մշտական դիրքորոշումը եղել է այն, որ պետք է պատասխանատվություն կրեն սպանություններ կատարողները, բայց դրանից առաջ՝ նրանց հրաման տվողները եւ այդ օրը զենքի գործադրումը հրամայողներն ու թույլատրողները։ Անբարոյականություն ենք համարում մեզնից մի քանիսից եւ ֆիլմի այլ մասնակիցներից հարցազրույցներ կորզելն այն պատրվակով, թե իբր նկարահանող խումբը, համակրելով բռնաճնշումների զոհերին` ցանկանում էր բացահայտել այդ բռնաճնշումների եւ սպանությունների մասին ամբողջ ճշմարտությունը՝ ստանալով ականատեսների վկայությունները: Իրականությունն այն է, սակայն, որ եւ՛ մեր, եւ՛ ֆիլմի մի քանի այլ մասնակիցների խոսքը ենթարկվել է ուղղորդող եւ անբարոյական մոնտաժի, ինչի հետեւանքով գլխիվայր շուռ են տվել մեր ասելիքը եւ նենգափոխել իմաստը, իսկ ոմանց տրված կարեւոր տեղեկությունները թաքցվել են: Մեր զգացմունքներն ու վստահությունը չարաշահելով՝ մեզնից ոմանց նկարահանել եւ ցուցադրել են մի ֆիլմում, որը սկզբից մինչեւ վերջ քարոզում է 2008 թ.-ին իշխանության ղեկավարի եւ զինված խմբերի ղեկավարների իբր անմեղությունը։ Բայց չէ՞ որ նա է եղել պետության ղեկավարը եւ այն անձանց ղեկավարն, ում ձեռքին այդ օրն այդտեղ զենք է եղել, որից եւ սպանվել են մեր հարազատները։ Որեւէ այլ բարձրաստիճան ոստիկան, զինվորական, քաղաքական գործիչ, որ ղեկավարել է զենք գործադրողներին դեպքի վայրում, որեւէ պատասխան չի տվել մեր հարազատների սպանդին վերաբերող որեւէ հարցի։ Իսկ դրանց բոլորի այդ ժամանակվա գլխավոր հրամանատարը դեռ տարբեր հնարքներով շարունակում է խուսափել այս հարցի վերաբերյալ բացատրություններ տալուց։ Մեզ համար սա շատ կարեւոր եւ որոշիչ հանգամանք է։ «Հ5» հեռուստաալիքով ցուցադրված ֆիլմը դիտելով՝ մենք երկրորդ անգամ վերապրեցինք մեր նկատմամբ նվաստացումները, ցինիկ անարգանքը եւ մեզ ներարկված անհուսությունը, ինչի միջով անցել ենք դեռեւս 2008 թ.-ից, երբ իշխանությունը մեզ դարձրել էր քաղբանտարկյալների գործով տուժողներ։ Մեզ` բոլոր հնարավոր միջոցներով ցանկանում էին ուղղորդել այն մարդկանց դեմ, որոնք ոչ զենք են ունեցել, ոչ սպանել, ոչ էլ սպանելու հրամաններ տվել։ Փոխարենը, արդեն պարզվում է, որ այդ ընթացքում իշխանությունը կեղծում էր սպանությունների բացահայտմանը տանող ապացույցները։ Մենք առաջին անգամ ենք հրապարակային հանդես գալիս այսպիսի հայտարարությամբ եւ հիշեցնում ենք, որ մինչ այսօր համբերատար եւ լուռ ենք մեր ցավը քաշել։ Այս ֆիլմում՝ նման անբարոյական ձեւով մեզ ներքաշելով՝ կարծես նորից հետ տանեն դաժան 2008 թ.-ը, ուստի մենք այլեւս չենք կարող լռել։ Ազատության եւ ժողովրդավարության համար մեր ժողովրդի պայքարը ֆիլմում ներկայացվել է բացառապես որպես մասսայական անկարգություններ, իսկ բռնապետական իշխանության կողմից բռնաճնշումների ենթարկված զոհերը ներկայացվել են որպես հանցագործներ եւ թալանչիներ: Ներկայացնելով ապօրինաբար եւ դաժանորեն սպանված մեր զավակներին որպես հանցագործներ, նկարահանող խումբը ոչ միայն անարգել է նրանց հիշատակը, վիրավորել մեր զգացմունքները, այլ նաեւ վարկաբեկել ազատության եւ ժողովրդավարության համար մղվող մեր ժողովրդի պայքարը: Մենք դատապարտում ենք մեր զավակների թափված արյան վրա Ռոբերտ Քոչարյանի համար քաղաքական դիվիդենտներ հավաքելու ֆիլմի հեղինակների անամոթ փորձերը՝ որպես ծայրագույն ցինիզմ եւ կեղծիք: Այդ ֆիլմը նկարահանողներին, ֆինանսավորողներին, ցուցադրողներին եւ այսուհետ տարածող ԶԼՄ-ներին մեղադրում ենք այդ ամենին մեղսակից լինելու մեջ: Այս հայտարարությամբ խնդրում ենք զանգվածային լրատվամիջոցներին եւ մեր հայրենակիցներին՝ մարտիմեկյան ոճրագործության զոհերի ընտանիքներիս վշտի նկատմամբ հարգանք դրսեւորելով չտարածել ու չցուցադրել այդ ֆիլմը։ Մենք չենք ցանկանում դիմել իրավական պաշտպանության, քանի որ ավելի կարեւորում ենք խնդրի բարոյական կողմը՝ իրավականի նկատմամբ։ Իսկ իրավական հարթության մեջ մենք էլ առավել վճռականությամբ հետապնդելու ենք մեր շահերն ու իրավունքներն ավելի կարեւոր մի գործընթացում՝ մարտիմեկյան սպանդի կազմակերպիչների եւ այն ի կատար ածողների դատավարությունում, որը, հուսով ենք, մի օր տեղի է ունենալու։ Տկն Ռուզաննա Հարությունյան (զոհված Տիգրան Աբգարյանի մայր) Պրն Վաչագան Ֆարմանյան (զոհված Արմեն Ֆարմանյանի հայր) Տկն Լիլիա Մինասյան (զոհված Հովհաննես Հովհաննիսյանի այրին) Պրն Հովսեփ Խաչատրյան (զոհված Տիգրան Խաչատրյանի հայր) Տկն Ջեմմա Վարդումյան (զոհված Դավիթ Պետրոսյանի մայր) Պրն Սարգիս Քլոյան (զոհված Գոռ Քլոյանի հայր) Պրն Էդիկ Հարությունյան (զոհված Սամվել Հարությունյանի հայր) Տկն Վարդուհի Բաղդասարյան (զոհված Գրիգոր Գեւորգյանի այրի) Տկն Մարիամ Հովհաննիսյան (զոհված Զաքար Հովհաննիսյանի քույր)»: